Dzisiaj będzie o wyzwaniach branży budowlanej oraz o tym, że w młodym pokoleniu, wkraczającym na rynek pracy, widzę ogromną szansę na zmiany – zmiany oczywiście na lepsze. Dzisiejszy tekst trochę różni się od dotychczasowych, bo choć to wywiad, to o wiele krótszy niż zwykle. Za to wstęp nieco dłuższy.
To już 3 lata od kiedy tworzę w sieci jako Baba z budowy. Czy zakładając bloga przypuszczałam, że będę w takim miejscu w jakim jestem teraz? Skądże! Miniony rok był rokiem, który… najszybciej mi minął. Szczególnie ostatnie pół roku – totalne przyśpieszenie. Jeszcze doskonale pamiętam jak wbijałam świeczkę „2” w muffinkę i starałam się zrobić urodzinowe foto do blogowego wpisu. Pamiętam jakie plany działania tworzyłam na początku 2022 roku. Jednak życie potoczyło się inaczej. Lubię wierzyć, że wszystko jest po coś. Dlatego zamiast żałować, że czegoś nie zrobiłam, zamiast obiecywać, że w przyszłości to nadrobię – po prostu daję sobie odrobinę luzu i mknę coraz to bardziej zaskakującymi mnie ścieżkami. Zapraszam na krótkie podsumowanie trzeciego roku działalności Baby z budowy.
Czy można być zbyt atrakcyjną, aby objąć pewne stanowisko w pracy? Czy uroda może utrudniać karierę zawodową? Pewnie wiele z pań, pracujących na budowie, usłyszało co najmniej raz w swoim życiu: „Taka ładna i na budowie?!”.
„No tak, taka ładna i na budowie” – chce się odpowiedzieć.
Wokół kobiecej urody krążą różne krzywdzące stereotypy. Jeden z nich jest taki: „Jak piękna to niekoniecznie bystra, a jak mądra to już pewnie brzydka”. Kiedy zostałam studentką politechniki (lat temu piętnaście), wówczas wśród społeczności studenckiej popularny był taki „dowcip”:
Czy na co dzień zwracacie uwagę na mijane budynki? Czy w codziennym pędzie zauważacie różnicę w otaczającej Was przestrzeni? Czasem zmiany są niezauważalne na pierwszy rzut oka, drobne, traktowane jako nieistotne albo wręcz przeciwnie jako oczywiste. Jednak gdy cofniemy się pamięcią 5, 10, 15 – a co dopiero 30 lat wstecz – widzimy jak bardzo zmieniła się otaczająca nas architektura. I tu z wielką pomocą przychodzi fotografia. Przeglądając stare rodzinne zdjęcia zauważamy, że pewnych budynków już nie ma, pewne drogi zmieniły bieg, a pewne elewacje zostały zmodernizowane. Nie wiem jak Wy, ale ja oglądając fotografie miejsc, które pamiętam z dzieciństwa, to zawsze się wzruszam. Szczególnie, gdy tego miejsca już nie ma albo po prostu się ono zmieniło.
Dzisiaj zapraszam Was na rozmowę, która obowiązkowo musiała się tu pojawić. Skoro prowadzę blog dedykowany kobietom z branży budowlanej, to nie mogło zabraknąć tu Karoliny Malickiej, działającej aktywnie w sieci jako „W szpilkach na budowie”. Karolina to pierwsza kobieta inżynier budownictwa, o której dowiedziałam się z Internetu, kobieta która stworzyła specjalistyczną markę osobistą w branży budowlanej w kobiecym stylu. A jak się przejawia ten kobiecy styl w biznesie, prowadzonym przez Karolinę?
Dostarczyłam Wam już trochę treści, dotyczących budowy domu – teraz nadeszła pora na ogród. Ogród, który często jest pozostawiany na sam koniec budowy, bardzo często tworzony jeszcze przez wiele lat od zakończenia budowy i nierzadko ograniczający się wyłącznie do zasiania trawy, posadzenia tuj pod płotem i wydzieleniu miejsca na grilla. A gdyby tak z naszego ogrodu stworzyć faktycznie totalną przestrzeń do relaksu? Przestrzeń, w której będziemy mogli się wyciszyć, cieszyć się czasem spędzonym z bliskimi oraz karmić nasze zmysły otaczającą nas naturą.
Dzisiaj przypadają kolejne urodziny bloga Baba z budowy, tym razem drugie. Ale szybko ten czas leci. Ale co do tego ma Dzień Feministek? Tyle, że też przypada 7 listopada. Rozwiązanie zagadki. Zapraszam Was na krótki wpis z tej okazji. Będzie osobiście, o tym co się wydarzyło w minionym roku, trochę o tym co (mam nadzieję) się wydarzy. O tym czy czuję się spełniona i czy mam nowe cele. Ale najpierw krótka historia jak to u mnie z tym femininzmem.
Dzisiaj zapraszam Was na wpis, który mógłby pojawić się jako pierwszy na moim blogu. A piszę go po blisko dwóch latach od czasu jak powstał blog Baba z budowy. Czemu dopiero teraz? Bo szczerze długo wydawało mi się, że moja motywacja do działania, poruszana przeze mnie tematyka na blogu, wybór takich a nie innych rozmówców – a dokładnie rozmówczyń – jest dla moich Czytelniczek i Czytelników oczywisty. Pewnie tak jest, jeśli śledzisz moją aktywność w sieci od dłuższego czasu i dość regularnie. Jednak każdego dnia przybywa osób poznających Babę z budowy. Dla nich to w czym specjalizuję się, w kontekście bloga, nie musi być oczywiste. Dlatego dzisiaj odpowiem na pytanie:
To że budowa domu zmienia w jakimś stopniu nasze życie, chyba jest dla większości oczywiste. Śmiem twierdzić, że budowa własnego domu zmienia to nasze życie dość znacząco. Zmiana miejsca zamieszkania, stres związany z budową, lżejszy portfel, bo dom to taka inwestycja niczym studia bez dna, dla wielu budowa domu jest równoznaczna z kredytem na wiele, wiele lat. Nie brzmi optymistycznie, prawda? W trakcie budowy nasuwają się pytania: Na co mi to było? Czy ten dom mi jest potrzebny? A jakby to wszystko rzucić? I wiele, wiele innych.
Jeśli interesuje Cię czy inżynier zagranicą musi sprostać podobnym wymaganiom co pracując w Polsce, to dobrze trafiłeś. W ósmym odcinku Podcastu Budowlanego wspólnie z Anną Żmudą rozmawiamy o tym jak wygląda praca inżynierów budownictwa i architektów w takich krajach jak: Wielka Brytania, Niemcy, Finlandia i Australia. Niniejszy odcinek powstał w głównej mierze na podstawie naszych rozmów z osobami, które od lat mieszkają i pracują w wyżej wymienionych państwach. Mamy nadzieję, że osoby planujące rozpoczęcie pracy jako projektant lub inżynier zagranicą, znajdą ciekawe informacje w najnowszym odcinku naszego podcastu. Nie mniej jednak, pamiętajcie że nasza rozmowa nie zastąpi Wam bezpośredniego kontaktu z konkretną izbą/ organizacją. Zapraszamy do wysłuchania odcinka.